Rozwój duchowy

Rysiek

Aura jest zjawiskiem polegającym na obserwacji niematerialnych kolorów oraz kształtów otaczających ludzi i przedmioty. Umiejętność postrzegania i "czytania" aury jest możliwa przez każdą osobę po wykonaniu kilku prostych ćwiczeń.

Według osób deklarujących, że posiadają taką umiejętność, rozmiary i kolory mają świadczyć o odczuwanych emocjach, stanie duchowym, a nawet zdrowiu i witalności badanej osoby. Aura jest utożsamiana przez parapsychologów ze znaną w ikonografii chrześcijańskiej aureolą otaczająca głowy świętych, inni utożsamiają aurę z polem morfogenetycznym.

Istnienie takiego zjawiska nie znajduje potwierdzenia naukowego; wyjątek stanowi widzenie pól oraz barw wokół postaci i przedmiotów powstające pod wpływem psychodelików oraz będące objawem synestezji.

Wyrużniamy 3 aury:
-Aura eteryczna to jasna lub ciemna obwódka wokół ciała. Ma grubość 1-3 cm Jest odzwierciedleniem żywotności, witalności organizmu.
-Aura astralna jest jasna, zwykle symetryczna i w dość równej odległości od ciała (5-20 cm; u niektórych 5-1500 cm). Jest przejawem życia emocjonalnego i uczuć.
-Aura mentalna jest jasna, dość mglista, bez wyraźnego konturu -zewnętrznego. Spostrzegana w odległości od ok. 10 do 1000 cm od ciała (u niektórych nawet do ok. 4000cm). Jest przejawem aktywności myślowej i elementów życia duchowego.

Za metodę rejestracji aury uważana jest fotografia kirlianowska.

kupczan

Z tego co mi wiadomo to aurę można zobaczyć podczas medytacji kiedy to się wpadnie w trans. Mi się raz to udało i widziałem swoją. Miała jakieś 15 cm grubości i była koloru srebrnego.

Rysiek - fotografia kirlianowska podobno nie zawsze odzwierciedla kolory aury tylko ich kształt, tak słyszałem ale za wiele o niej nie wiem.

Rysiek

kupczan

jak przed OOBE wprowadzam się w trans to zawsze widzę moją aurę. Poświata wokół przedmiotów widziana dzięki fotografii kirlianowskiej jest raczej czymś w rodzaju pola magnetycznego, potocznie nazywanym aurą.

Jaceks

Racja, idze to wytrenować. A to że wykopałem stare elektryczne pergaminy mogę wam załączyć. Proszę :

Aura
Naszymi oczami możemy dostrzec niewielki zakres częstotliwości wibracji elektromagnetycznych (EM) od 0,3 do 0,7 mikrometrów - od fioletu do czerwieni. Połączenie częstotliwości wibracji we wspomnianym zakresie postrzegamy wzrokiem jako kolor. Możemy dokładnie mierzyć to połączenie poprzez rejestrowanie spektrum światła, używając w tym celu specjalnych instrumentów, zwanych spektrofotometrami.
Kolory postrzegane przez nasze oczy są tylko częścią dużo bardziej złożonej rzeczywistości: złożonych wibracji światła (jak również innych wibracji). To wyjaśnia, dlaczego musimy zdefiniować spektrum i wyjaśnić, w jaki sposób postrzegamy kolor za pośrednictwem naszych oczu.

Jak zobaczyć aurę: rozwijanie zdolności widzenia aurycznego

* Chcąc zobaczyć aurę musimy: zwiększyć wrażliwość naszych oczu i
* rozszerzyć zakres postrzeganych wibracji poza widzialne światło.

Wydaje się, że możemy to osiągnąć poprzez:
* używanie i trenowanie widzenia peryferyjnego (bocznego)
* zwiększenie naświetlania
* poprawę procesów odbioru bodźców wizualnych w mózgu - poprawę komunikacji pomiędzy prawą i lewą półkulą mózgową

Widzenie peryferyjne
Dlaczego powinniśmy używać widzenia peryferyjnego? Nasza siatkówka (część oka złożona ze światłoczułych komórek) jest mniej zużyta po bokach niż w części środkowej. Centralna część siatkówki jest ciągle używana i przez lata doznaje wielu uszkodzeń pod wpływem nadmiernego i/lub sztucznego promieniowania (TV, komputery, sztuczne światło itd.). Także my ćwiczyliśmy widzenie centralne na wiele sposobów przez wiele lat.
Małe dzieci widzą aury znacznie łatwiej, ponieważ ich widzenie centralne nie jest jeszcze uszkodzone. Potem idą do szkoły - mówi się im, aby używały wzroku w pewien określony sposób i stopniowo tracą one naturalną zdolność do postrzegania aury.

Zwiększanie naświetlania
Kiedy chcemy zrobić zdjęcie na ciemnym tle, musimy zwiększyć czas naświetlania filmu. Możemy zastosować tę zasadę również w stosunku do naszych oczu, poprzez koncentrowanie się przez chwilę dokładnie na JEDNYM miejscu (30-60 sekund).
Kiedy wzrok przesunie się lub poruszy się obraz przed naszymi oczami, obraz jest uśredniany przez nasze oczy (25 klatek filmowych na sekundę wydaje się być ciągłym ruchem). Kiedy koncentrujemy się na konkretnym miejscu, zwiększamy naszą wrażliwość, ponieważ uśredniamy wpadające światło, kumulując jego efekt.
Nasze światłoczułe komórki (komórki zielone i niebieskie), działające jak sensory wibracyjne, przypominają odbiorniki radiowe nastawione na trzy "kolory" RGB. Kiedy chcesz osiągnąć wysokie wibracje, powiedzmy huśtawki - możesz to zrobić używając bardzo słabej siły nacisku, ale powtarzając tę czynność przez dłuższy czas. Koncentrując wzrok na jednym miejscu, osiągasz bardzo podobny efekt: poprzez bardzo małą stymulację możesz stopniowo rozkołysać swoje foto-czułe komórki do wysokich wibracji, co przyniesie efekty w postaci bodźców wzrokowych, otrzymywanych przez mózg.

Ćwiczenie koncentracji (1)
Ustaw rysunek około 1.5 metra przed oczami. Patrz dokładnie na czarny punkt przez 30 sekund lub dłużej i obserwuj kolorowe pola za pośrednictwem widzenia peryferyjnego. Oprzyj się pokusie patrzenia gdziekolwiek indziej poza czarną kropkę.
Zauważ, że kolorowe pola wydają się być otoczone przez aurę w różnych kolorach. Kiedy sensory peryferyjne są przez pewien czas stymulowane, otrzymujemy czucie kolorów zupełnie inne od tego, jakie pojawia się, gdy używamy wzroku centralnego. Im dłużej się koncentrujesz, tym jaśniejsza jest "aura" wokół kolorowych rysunków, ponieważ twoja wrażliwość wzrasta. Wczoraj mogłeś oglądać ten rysunek przez godziny i nie widzieć nic. Koncentracja na JEDNYM miejscu przez dłuższy czas jest kluczem. Ćwiczenie to ma na celu zademonstrowanie zasady jak patrzeć, aby zobaczyć ludzką aurę poprzez uświadomienie pewnych specyficznych zdolności twojego wzroku i percepcji.

Ćwiczenie koncentracji (2)
To ćwiczenie ma na celu stymulację komunikacji pomiędzy obiema półkulami mózgowymi, a tym samym zwiększenie "mocy działania" potrzebnej, aby zobaczyć aurę. Umieść poniższy rysunek około metr przed sobą. Wyciągnij ręce przed siebie tak, aby jeden z palców znalazł się pomiędzy i nieco poniżej kół.
To ćwiczenie okazuje się być wyjątkowo dobroczynne: wykonywanie go przez 5 minut zdaje się podwajać rozmiar aury elektrofotonicznej, zapisanej przez bioelektrograf.
Krzyż będzie początkowo pływał i wydawał się niestabilny. Eksperymentuj z odległością palca od oczu, aby osiągnąć obraz idealnego krzyża. Osiągniesz znaczące korzyści po 3-5 minutach utrzymywania obrazu idealnie zrównoważonego krzyża, najlepiej bez mrugania, ale magicznym czasem wydaje się być 45 minut koncentracji na raz, co da Ci odczucie PRAWDZIWEJ różnicy w mentalnych i aurycznych zdolnościach.
Eksperymentując z ćwiczeniami najlepiej jest zacząć od minuty lub dwóch i stopniowo zwiększać czas z każdym tygodniem. Krótka i intensywna koncentracja jest lepsza niż długa, przerywana z powodu braku umiejętności.
Stopniowo, z praktyką powinieneś być zdolny osiągnąć i utrzymać obraz krzyża bez palca. Podczas jego utrzymywania, spróbuj postrzegać dwa pozostałe koła, jak i wszystko dookoła używając wzroku peryferyjnego. Kiedy będziesz mógł badać otoczenie przy użyciu wzroku peryferyjnego, bez utraty obrazu krzyża (i koncentracji), jesteś gotowy do widzenia i odczytywania aury.

Zaawansowane stopnie koncentracji

Jedna belka krzyża wydaje się być zazwyczaj przed drugą. To oznacza, że jedna z Twoich półkul mózgowych dominuje nad drugą. Mężczyźni zazwyczaj widzą poziomą belkę przed pionową (dominacja lewej półkuli) a kobiety - pionową przed poziomą (dominacja prawej półkuli).
Spróbuj dostrzec "ukrytą" belkę przed sobą i utrzymać ją tak długo jak to tylko możliwe, za każdym razem gdy będziesz tego chciał. Ostatnim poziomem koncentracji jest otrzymanie i podtrzymanie idealnie zbalansowanego krzyża z czterema ramionami o podobnej intensywności, co jest równoznaczne z osiągnięciem doskonałej równowagi pomiędzy półkulami. Wielu ludzi doświadczyło niezwykłych efektów działania tego ćwiczenia. Po pierwsze, koncentracja staje się zdecydowanie głębsza. Po drugie, po 2-3 minutach wydaje się że tracisz wzrok, a jasne tło zmienia barwę na fiolet lub róż. Oznacza to, że twoja wrażliwość i świadomość wspaniale się zwiększa.

Kolory i ich auryczne pary

W ćwiczeniach koncentracji 1 i 2 zauważyliśmy, że faktyczny kolor obiektu otoczony jest aurą o innym kolorze. Te auryczne kolory nie są przypadkowe. Poniżej jest lista aurycznych par kolorów dla wszystkich czystych kolorów tęczy (kolory monochromatyczne).

czerwony daje turkusową aurę, turkusowy daje czerwoną aurę
pomarańczowy daje niebieską aurę, niebieski daje pomarańczową aurę
żółty daje fioletową aurę, fioletowy daje żółtą aurę
zielony daje różową aurę, różowy daje zieloną aurę

Powyższe zestawienie odnosi się także do pośrednich kolorów, na przykład żółtozielony daje różowofioletową aurę. Zauważ, że powyższe pary są INNE niż uzupełniające pary kolorów promowane przez naukę i sztukę na świecie. Każde dziecko może się zgodzić z tym, że powyższe pary kolorów są prawdziwe.
Uważne rozglądanie się wokół udowadnia, że Natura bardzo lubi auryczne pary. Weź jakiegokolwiek kolorowego ptaka i możesz być pewnym, że ptak ten będzie miał również turkusowe ubarwienie. To samo odnosi się do niebiesko-pomarańczowych, żółto-fioletowych i różowo-zielonych kombinacji, nie tylko w przypadku ptaków, ale i ryb, motyli, kwiatów, etc. - wszystko co jest żywo ubarwione przez naturę. Czy zauważyłeś, że większość kwiatów na ziemi, które rosną na drzewach i są otoczone zielonymi liśćmi są fioletowe, różowe lub czerwone? Auryczne pary w naturze są bardzo stymulujące i często wywołują obezwładniające poczucie piękna i szczęścia.
Musisz zapamiętać i dobrze znać powyższe auryczne pary. Dlaczego? Ponieważ jeśli widzisz różową aurę wokół kogoś w zielonej sukience, istnieje wysokie prawdopodobieństwo że widzisz aurę sukienki, a nie osoby.

Postrzeganie aury

To ćwiczenie jest zaprojektowane tak, aby zobaczyć aurę po raz pierwszy i/lub ćwiczyć się w jej widzeniu. Ważny jest wybór odpowiednich warunków: nie tylko widzisz aurę lepiej, ale także zwiększasz swoją pewność co do tego, co widzisz.
1. Posadź osobę, której aurę chcesz oglądać na bardzo delikatnie oświetlonym jasnym (białym) tle. Kolorowe tło będzie zmieniało barwę aury, więc będzie ci potrzebna dodatkowa wiedza o kombinacji kolorów. Pewne kombinacje tła i kolorów aury mogą powodować błędy interpretacyjne.
2. Wybierz jeden punkt, na który będziesz się patrzył. Środek czoła jest bardzo dobry. Jest to miejsce zwane Czakrą Brwiową lub Trzecim Okiem. W pewnych kulturach (Indie) rysuje się znaczek na czole. Takie oznaczenie w dawnych czasach mogło oznaczać zaproszenie do patrzenia i oglądania aury.
3. Patrz na ten punkt przez 30 - 60 sekund lub dłużej
4. Po 30 sekundach obejrzyj otoczenie wzrokiem peryferyjnym, ciągle patrząc na ten sam punkt. Kontynuowanie koncentracji jest bardzo ważne. Powstrzymaj pokusę rozglądania się wokół. Powinieneś dostrzec, że tło tuż obok osoby jest jaśniejsze i ma inny kolor niż tło dalej od niej. To jest twoja własna percepcja aury. Im dłużej się koncentrujesz, tym lepiej będziesz to widział. Pamiętaj, koncentracja na jednym punkcie zwiększa twoją wrażliwość poprzez kumulowanie efektu wibracji aury wpadających do oka.

"Fotografia" aury
Po wystarczająco długiej koncentracji mającej na celu zobaczenie aury, zamknij oczy. Przez sekundę lub dwie będziesz widział tylko aurę. Bądź przygotowany. Masz tylko jedną, może dwie sekundy zanim twoje światłoczułe komórki przestaną wibrować i przesyłać bodźce wzrokowe do mózgu. Jeśli to przepuścisz, musisz zacząć koncentrację od nowa. Poeksperymentuj, jak szybko i wolno możesz zamknąć oczy.

Obserwacja aury innych ludzi
Najlepiej patrzeć bezpośrednio na czyjąś czakrę brwiową (trzecie oko lub oko mądrości, umieszczone 1.5 cm powyżej nosa, pomiędzy oczami) i próbuj osiągnąć stan umysłu podobny do technik koncentracyjnych opisanych powyżej przez co najmniej 30-60 sekund. Można także z podobnymi rezultatami patrzeć na czakry gardła i serca. Niemniej jednak, jeśli koncentrujesz się na czyjejś klatce piersiowej wygląda to tak niezwykle, że osoba, której aurę oglądasz jest zazwyczaj tym bardzo zaniepokojona. Natomiast patrząc na czyjąś czakrę brwiową, możesz nadal kontynuować konwersację.

Podsumowując, potrzebne ci bardzo delikatnie oświetlone tło, najlepiej bez cieni. Z czasem, każde jednolicie oświetlone tło (jak np. niebieskie niebo) będzie wystarczające.

Jak zobaczyć własną aurę?
Stań około 1.5 na przeciwko lustra odpowiednich rozmiarów. Na początku najlepiej jest, gdy tło za tobą jest białe i nie ma na nim cieni. Oświetlenie powinno być bardzo delikatne i jednolite, nie jaskrawe. Powtarzaj instrukcje zamieszczone powyżej dotyczące widzenia aury.

Ćwicz przez co najmniej 10-15 minut każdego dnia, aby zwiększyć wrażliwość i rozwinąć wzrok auryczny. Pamiętaj, że praktyka jest konieczna dla rozwoju widzenia aurycznego.

Widzenie aury a powidoki
Jednym z najczęściej zadawanych pytań jest: " czy moje oczy bawią się ze mną?" Odpowiedź brzmi "nie", po prostu nauczyłeś się właśnie zwracać uwagę na to, do czego zdolne są twoje oczy. Sensory światła w oczach (czerwony, zielony i niebieski) są sensorami wibracji, które w dużej mierze są nieliniowe i posiadają pamięć. Konsekwencją pamięci jest to, że może ona oscylować powyżej kilku sekund po przerwaniu stymulacji wzrokowej.

Ta pamięć stymulacji wizualnej jest często postrzegana jako powidok. Powidoki mają dokładnie ten sam kształt, co oryginalny obiekt. Powidoki przedmiotów otoczonych aurą są większe od oryginalnego obiektu. Zwiększenie powidoku przypisuje się wibracjom aury i obecnie nazywa się "fotografowaniem" aury. Jest zatem ważne, aby skupiać wzrok na jednym punkcie obserwując aurę i pokonując pragnienie zmiany punktu skupienia; w przeciwnym wypadku aurę można pomylić z powidokiem obiektu.

Tekst długi, Ale coś w sobie ma. Jeśli by ktoś to ćwiczył niech zapoda rezultaty.

Surya

Osobiście znam osobę, która urodziła się już z tą umiejętnością. Dużo mi o tym opwiadała. Powiedziała że jak spojzy na człowieka to w pierwszym momencie widzi tylko czy aura jest jasna czy ciemna, czyli jakby na wstępie może określić czy ktoś jest zdrowy itd. Żeby zobaczyć kolory musi wdać się z daną osobą w jakiegoś rodzaju trans. Bardzo to wszystko ciekawe. Nigdy nie miałam z nią...seansu, ale wiem, że moja aura jest jasna, całe szczęście Wink

Osobiście nie wierze w skuteczność tych ćwiczeń, ale nie będe zniechęcać. Jeśli komuś się uda i podzieli się tym z nami, może uwierzę i sama sprobuję Wink

LadyLuna

Ostatnio widziałam to, co Rysiek opisuje jako aurę eteryczną.. Ciekawe, że w chorym miejscu była wyraźnie słabsza. Tylko dziwne, bo celowo nie próbowałam.. kiedyś tak, ale ostatnio to po prostu byłam wyciszona, skoncentrowana i się nudziłam... I samo wyszło...

Jaceks

Interesujące.... mogłabyś to opisać jakie to uczucie widzeć aure ?

Hej ! Postawiłem cały artykuł ale bez obrazka do ćwiczeń. Poniżej daje link do całości + kolejna książka.

[link widoczny dla zalogowanych]

Rozwój duchowy

Filozofia

Wiara, religie, sekty

Zjawiska paranormalne

Tajemniczy świat

Inne

Nasze forum